Zamek zbudowany z kamienia, pierwotnie powstał
na planie wieloboku wykorzystując walory obronne
wzgórza wznoszącego się na wysokość 360 m n.p.m.
Dziedziniec otaczały wysokie na 9 metrów mury ze
strzelnicami i gankiem dla straży. Wyższe piętra wież
dobudowane zostały z cegły prawdopodobnie w XVI w.

Warownia dzieli się na dwie części:
- zamek górny, położony między dwoma basztami
z murem o grubości 2 m
- zamek dolny, z obszernym dziedzińcem zakończonym
czworokątną basztą i furtką sklepioną w gotycki łuk.

Do wieży wschodniej (obok bramy wjazdowej) przylega
dwukondygnacyjny budynek, prawdopodobnie kaplicy
zamkowej oraz skarbca. Na wewnętrznym dziedzińcu
znajduje się wejście do budynku mieszkalnego
składającego się z trzech izb (obecnie pozostały po nich
tylko otwory okienne, można też zauważyć resztki
ścian poprzecznych i sklepień piwnic).
Od strony południowej dziedziniec zamku otoczony
jest murem. Wieże są okrągłe, z wejściem na wysokości
piętra. Główna brama zamku znajduje się po wschodniej
stronie, obok jednej z wież. W dawnych czasach
znajdował się tu most zwodzony, zamieniony później
na stały. Mury zbudowano głównie z miejscowego
szarego wapienia, choć widać tu i partie z piaskowca
jasnego i czerwonego oraz z cegły. Głowne lochy mieściły
się w dole wieży frontowej (przy głównej bramie).

Ciekawostką architektoniczną jest niewątpliwie
głęboka na ok. 100 m studnia, wykuta w skale.