Od The Beatles do Bowiego - ikony lat 60 w obiektywie

W brytyjskiej National Portrait Gallery ruszyła wystawa zdjęć muzyków, którzy budowali szaloną atmosferę Londynu w epoce „Swinging Sixties”. Potężna kolekcja złożona ze 150 fotografii i wielu pamiątek prezentuje decydujące postaci tamtej dekady.



Właśnie zdjęcia, obok płyt i występów, przyczyniły się do stworzenia niezwykłych wizerunków gwiazd muzyki. Kolejne zespoły i ich style odzwierciedlały zmiany zachodzące w brytyjskim społeczeństwie i kulturze, a pop stopniowo ustępował miejsca psychodelii i muzyce progresywnej – wszystko to widać w National Portrait Gallery.

Wystawa jest ułożona chronologicznie. Rok 1960 zaczyna się niepozornie – od kadrów ukazujących zapomniane dziś grupy, jak The Shadows i The John Barry Seven. Ale są już wczesne zdjęcia Cliffa Richarda (pierwszej nastoletniej gwiazdy lat 60.), Adama Faitha, a także The Kinks i The Who.

W 1961 r. brytyjski „Vogue” wyznaczył trend na najbliższe lata – stroje modelek odzwierciedlały szaleństwo i swobodę jazzu przeżywającego wówczas boom. Ta stylistyka błyskawicznie przeniosła się na londyńskie ulice. W 1962 r. Londyn czekał na powrót The Beatles z Hamburga – ostatnią serię ich niemieckich koncertów uwieczniła Astrid Kirherr; na zdjęciach jest już Ringo Starr, który właśnie dołączył do zespołu. Rok później ich utwory zdominowały angielską muzykę, a wizerunek uwieczniony na okładce „Twist and Shout” na równi z piosenkami zapewniał im popularność. W roku 1964 The Beatles podbijali Amerykę, a brytyjscy fotografowie skupili się na Rolling Stonesach, którzy pozowali do zdjęć z otoczeniu najlepszych modelek i szykowali oryginalne okładki albumów. Sam Mick Jagger, otulony futrzanym kapturem, patrzy prosto w obiektyw.

Na fotografiach z 1965 r. widać wielki sojusz świata muzyki i mody – wokalistki i instrumentaliści noszą najświeższe pomysły projektantów. Stonesi jadą w sensacyjną trasę „Satisfaction” - w ślad za nimi rusza Andrew Loog Oldham i uwiecznia ich koncerty na kliszy.

Rok później niezwykła atrakcją stają się niedzielne dodatki do brytyjskich gazet – w magazynach są już kolorowe fotografie The Who i The Yardbirds. Bob Dylan dał się przyłapać podczas mierzenia butów w sklepie. Rok 1967 to początek rebelii i eksperymentów – Stonesi wydają głośny „Spend The Night Together”, ukazuje się pierwszy album Pink Floyd. Na listach króluje Tom Jones, a w klubie Bag O’Neils gra Jimi Hendrix fotografowany przez Fionę Adams. Dramatyczne wydarzenia w USA w roku 1968 wywołały reakcję brytyjskich muzyków – Stonesi wydają „Jumping Jack Flash” ze słynnymi fotografiami na okładce, a Bitelsi kończą „White Album” i pozują do niezwykłej sesji w siedmiu wcześniej zaaranżowanych miejscach Londynu.

Koniec dekady zdominowały długie włosy, seks i śmierć. Fotograficzna panorama roku 1969 zaczyna się od nagich zdjęć Jane Birkin i jej erotycznego duetu z Serge’em Gainsbourgiem „ Je T’aime… Mois non plus”. Ale później umiera Brian Jones, dochodzi do masakry podczas koncertu Stonesów w Altamont, a The Beatles żegnają się ostatnim wspólnym albumem „Abbey Road”. Na zdjęciach towarzyszących płycie widać, jak wychodzą ze studia, w którym tworzyli historię muzyki. Tymczasem załoga Apollo 11 szczęśliwa ląduje na księżycu, a wystrojony w kombinezon kosmonauty David Bowie śpiewa „Space Oddity” i prowadzi słuchaczy w nową erę.

Wystawa czynna do 24 stycznia 2010 r.

Na podstawie materiałów National Portrait Gallery/Paulina Wilk