Kino
Odrażający, brudni i źli InfoŁadne, mądre albo fajne filmy można obejrzeć sobie w domu w niedzielę do- albo po- kolacji. Ale my nie jadamy wtedy kolacji, to film w „Woorze” jest naszym egzotycznym wieczornym posiłkiem, nasyconym industrialnym żelastwem, perwersyjną estetyką lub chaotycznym dressingiem myśli, skojarzeń i snów. Już czytanie tytułu tego filmu „Odrażający, brudni i źli” narzuca nam niejako skojarzenia, że połowa „ładnego” świata tak właśnie myśli o nas, ale my oglądając to dzieło reżysera Ettore Scoli wdrapujemy się na kanapę pełną niesamowitych i wysmakowanych doznań artystycznych, odwrotnie niż ci, którzy sięgają po „ładne” filmy nadmuchane pompką promocji i reklam i grzęzną potem w kartonach nijakości.
To mocny film, przywołuje czas, gdy slumsy były w II połowie XX wieku w Rzymie normalnym zjawiskiem, a zamieszkiwali je przede wszystkim przybysze z biednego południa Włoch, z czasem dopiero zamieniając się w osiedla, do których doprowadzano prąd i kanalizację. Ostrym kontrastem jest widok Watykanu wyłaniający się zza szałasów skleconych z byle czego i jedyne co przychodzi do głowy po takim spojrzeniu na to święte miasto jest pokręcenie głową: „Hm, takiego Rzymu nie znamy…”. Ktoś żartobliwie podrzucił podtytuł „Dyskretny urok patologii” i poniekąd ma rację – to historia wielopokoleniowej rodziny żyjącej na granicy patologii, niemal razem ze szczurami, które są wielokrotnie przewijającym się motywem w filmie. Na szczęście jest to czarna komedia, więc oprócz goryczy odnajdziemy w tym obrazie także sporo słodyczy, jak w piwie, które będziemy sączyć czasie jego oglądania. Warto!
„Odrażający, brudni i źli” (Brutti sporchi e cattivi), reż. Ettore Scola, Włochy, 1976 r.
12 maj, niedziela, godz. 20
„Woor”, pl. Wolności 1, free
| Error connecting to mysql |
|
|
