PrzeciÄ™tny polski dom w Boże Narodzenie to jednak nie tylko rodzinne spotkania i – coraz rzadsze w dzisiejszych czasach - Å›piewanie kolÄ™d i pastoraÅ‚ek. NajukochaÅ„szym towarzyszem Å›wiÄ…t Polaków jest... telewizor.

ÅšwiÄ…teczny program polskich kanałów telewizyjnych zdominowaÅ‚a rozrywka „klasy B”, próżno byÅ‚o szukać w ofercie stacji rozrywki z górnej półki, brak byÅ‚o również poważnej i ciekawej oferty kulturalnej – dotyczy to niestety również programów telewizji publicznej, której celem (wpisanym nawet w ustawÄ™) jest szerzenie narodowej kultury. W Å›wiÄ™ta przeciÄ™tny Kowalski, wyposażony w pilot od telewizora, na próżno szukaÅ‚by audycji poÅ›wiÄ™conych tradycjom wigilijnym i bożonarodzeniowym – reputacjÄ™ telewizji publicznej poprawiaÅ‚ kanaÅ‚ satelitarny TV Polonia, gdzie pojawiÅ‚y siÄ™ koncerty kolÄ™d w wykonaniu PoznaÅ„skich SÅ‚owików, Arki Noego czy ZespoÅ‚u PieÅ›ni i TaÅ„ca ÅšlÄ…sk.

KanaÅ‚y prywatne – rzÄ…dzÄ…ce siÄ™ innymi prawami niż telewizja publiczna – stawiaÅ‚y na dwa typy Å›wiÄ…tecznej rozrywki: kino familijne od rana do wczesnych godzin wieczornych oraz na dość krwawe filmy dla dorosÅ‚ych wieczorami. O tym, że sÄ… Å›wiÄ™ta Bożego Narodzenia, widzowi przypominaÅ‚y najczęściej reklamy – peÅ‚ne Å›wiÄ…tecznych gadgetów: amerykaÅ„skiego globalnego MikoÅ‚aja w czerwonej kurteczce, sani, Å›niegu, piÄ™knie opakowanych prezentów i melodii którejÅ› z popularnych polskich kolÄ™d. Co jednak wolno stacjom prywatnym, razi u nadawcy publicznego. Oferta programowa od 24 do 26 grudnia byÅ‚a bowiem wszÄ™dzie podobna – od Wigilii aż do drugiego dnia Å›wiÄ…t w każdym programie mieliÅ›my okazjÄ™ obejrzeć albo infantylnego Å›wieckiego MikoÅ‚aja z piwnym brzuszkiem i w czerwonych gatkach, albo amerykaÅ„ski thriller, gdzie trup Å›cieliÅ‚ siÄ™ gÄ™sto.

PochylajÄ…c siÄ™ z uwagÄ… nad Å›wiÄ…tecznymi programami publicznych stacji: Jedynki, Dwójki lub „Regionów” Kowalski tylko z rzadka mógÅ‚ natknąć siÄ™ na ofertÄ™ kulturalnÄ… – oprócz wspomnianych koncertów kolÄ™d decydenci w Telewizji Polskiej siÄ™gnÄ™li również po „Å›wiÄ…tecznÄ… klasykÄ™”: w wigilijny wieczór „Dwójka” wyemitowaÅ‚a balet do muzyki Piotra Czajkowskiego „Dziadek do orzechów” w inscenizacji Brytyjczyka Rossa MacGibbona. Przedstawienie to odgrywaÅ‚o jednak rolÄ™ figowego listka skrywajÄ…cego pustkÄ™ programowÄ…, gdyż byÅ‚a to jedyna audycja proponujÄ…ca polskiemu widzowi tzw. „kulturÄ™ wysokÄ…”. W regionalnej „Trójce” miÅ‚oÅ›nicy prozy Sienkiewicza mogli obejrzeć serial Kawalerowicza „Quo vadis” – trudno jednak uznać tÄ™ pozycjÄ™ za audycjÄ™ Å›wiÄ…tecznÄ….

Na szczęście o Å›wiÄ™tach przypominaÅ‚y programy przygotowane przez redakcjÄ™ katolickÄ… telewizji publicznej: homiliÄ™ prymasa Józefa Glempa, pasterkÄ™ z Watykanu, film o życiu Marii – matki Jezusa, czy też AnioÅ‚ PaÅ„ski 25 grudnia z Placu ÅšwiÄ™tego Piotra w Rzymie. Polskie Boże Narodzenie widziane w okienku telewizyjnym to już niestety tylko komercja, przed którÄ… nie uchroniÅ‚a siÄ™ nawet telewizja misyjna – publiczna. I tylko „OpowieÅ›ci wigilijnej” Dickensa żal, i kolÄ™dników, i Å›wiÄ…tecznej sanny...