Krzysztof Kieślowski uważany jest za jedną z największych indywidualności kina europejskiego. Filmowcy w wielu krajach mówią o "szkole" lub o "stylu Kieślowskiego". Jego filmy, ascetyczne w formie, cechuje niepowtarzalny klimat i artyzm.

Był laureatem wielu prestiżowych wyróżnień, m.in. "Felixa" - nagrody Europejskiej Akademii Filmowej, "Złotego Lwa" na festiwalu w Wenecji, "Srebrnego Niedźwiedzia" w Berlinie. W 1994 roku był nominowany do Oscara za reżyserię "Trzech kolorów". Otrzymał też Europejską Nagrodę Mediów oraz Order Literatury i Sztuki ministra kultury Francji.

Za "wybitny wkład do kultury ruchomego obrazu" został honorowym członkiem Brytyjskiego Instytutu Filmowego. W 1995 roku został przyjęty w poczet Amerykańskiej Akademii Filmowej.

W ostatnich miesiącach życia pracował nad scenariuszem filmowego tryptyku: "Raj", "Czyściec", "Piekło". W 1998 roku w Alei Gwiazd w Łodzi odsłonięto gwiazdę Krzysztofa Kieślowskiego. W 2000 roku senat Uniwersytetu Śląskiego nadał jego imię Wydziałowi Radia i Telewizji tej uczelni.

Popularność i rozgłos przyniosła Kieślowskiemu telewizyjna seria "Dekalog", zrealizowana wraz ze scenarzystą Krzysztofem Piesiewiczem. Za tę ilustrację dziesięciorga przykazań, włoscy dziennikarze przyznali Kieślowskiemu "Złotą taśmę".

Potem sukces odniosły "Krótki film o zabijaniu" oraz "Krótki film o miłości". Kieślowski wykładał reżyserię i scenopisarstwo na uczelniach w Katowicach, Berlinie Zachodnim, Helsinkach i Łodzi. Po realizacji "Trzech kolorów..." reżyser zapowiedział rozstanie z kinem.

Urodził się 27 czerwca 1941 roku w Warszawie. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną i Filmową w Łodzi. Początkowo filmy Kieślowskiego, tak dokumentalne, jak "Personel" i "Blizna", czy fabularne, jak "Amator", były związane z problematyką społeczną i polityczną. Filmy: "Przypadek" z 1981 roku oraz "Bez końca" z 1985 roku ugruntowały pozycję Kieślowskiego jako reżysera "zaangażowanego".

Współpracował z telewizją, realizując dla niej filmy dokumentalne i fabularne oraz widowiska teatralne - m.in. "Dwoje na huśtawce". Jako reżyser teatralny wystawił własną sztukę "Życiorys" w Teatrze Starym w Krakowie w 1978 roku.

Zmarł nagle, po operacji serca w warszawskim szpitalu, 13 marca 1996 roku.
Wiadomości TVP