Osada otrzymała prawa miejskie w 1287 roku. Miasto rozwija się pomyślnie w XV i XVI wieku otrzymując liczne przywileje królewskie. W drugiej połowie XVII wieku następuje upadek miasta będący konsekwencją licznych wojen oraz antymieszczańskiej polityki szlachty.

Po pożarze miasta w roku 1820 Busko objął w dzierżawę były generał napoleoński Feliks Rzewuski i to on przyczynił się do utworzenia uzdrowiska którego uroczyste otwarcie nastąpiło w roku 1836, a główny pawilon został zaprojektowany przez znakomitego architekta tamtych czasów Henryka Marconiego zaś park założył ogrodnik warszawski Hanusz.

Ośrodkiem miasta jest duży, kwadratowy plac dawny rynek przy którym kilka zabytkowych domów z XIX wieku. Kościół parafialny to dawny kościół przyklasztorny klasztoru norbrtanów, przy ul. wylotowej w kierunku Pińczowa znajduje się stary zabytkowy cmentarz na którym grobowiec Feliksa Rzewuskiego i drewniany kościółek pod wezwaniem Św. Leonarda niegdyś parafialny zbudowany w XVII wieku. Posiada on wyposażenie barokowe.

Dzisiaj Busko to znane nie tylko w kraju centrum lecznictwa sanatoryjnego i rehabilitacji.