O poÅ‚ożeniu Cmentarza już pisaÅ‚am, podobnie o jego historii: wspominaÅ‚am również o sÅ‚upie Åšw. Józefa, który podziwiać można do dziÅ›, tuż przy bramie wejÅ›ciowej, obok muru oddzielajÄ…cego nekropoliÄ™ od Cmentarza Partyzanckiego.

SÅ‚up Åšw. Józefa - jesiennie



To prawdopodobnie najwyższy, najbardziej rzucajÄ…cy siÄ™ w oczy element w tym miejscu: ozdobny sÅ‚up zwieÅ„czony figurÄ… Å›w. Józefa z 1804 r., dziÅ› obity tablicami upamiÄ™tniajÄ…cymi PopieÅ‚uszkÄ™, pierwotnie nie byÅ‚ częściÄ… cmentarza, zostaÅ‚ doÅ„ wÅ‚Ä…czony po kolejnym poszerzeniu nekropolii. IdÄ…c dalej, napotykamy na pierwsze „wspaniaÅ‚oÅ›ci”, obejrzeć możemy klÄ™czÄ…cego w Ogrójcu Chrystusa adorowanego przez AnioÅ‚a nad grobem Julii (+1927) i Józefa (+1929) Ossowskich, a zaraz obok - pÅ‚askorzeźbÄ™ Chrystusa ZmartwychwstaÅ‚ego z triumfalnÄ… chorÄ…gwiÄ… i krzyżem w rÄ™ce, pod którÄ… umieszczono prawie peÅ‚noplastycznÄ… pÅ‚askorzeźbÄ™ ukazujÄ…ca trwogÄ™ wczeÅ›niej krzyżujÄ…cych go żoÅ‚nierzy. Pomnik ten ozdabia grób Marii (+1830) i Józefa (+1834) Brudków.

Więcej na stronie:
http://unrealkiniama.blox.pl/2010/10/Cmentarz-Stary-symbolika-i-motywy-czesc-1.html