Okazało się jednak, że rośliny nie wytrzymały trudnych warunków i większość z nich uschła. Kolejny pomysł polegał na tym, by wzdłuż ulicy Ogrodowej ustawić piętrowe, betonowe donice przy których również planowano posadzić zieleń. - To też nie było najlepsze rozwiązanie. Konsultacje społeczne wykazały, że mieszkańcom ta propozycja zupełnie się nie podoba. Zakwestionował ją także konserwator zabytków - mówi Czesław Gruszewski, dyrektor Wydziału Gospodarki Komunalnej i Ochrony Środowiska UM. - Do trzech razy sztuka. Teraz musi się udać - dodaje.

Wydział zasięgnął opinii m.in. miejskich urbanistów, konserwatora zabytków, architektów krajobrazu. Ustalono, że najlepszym rozwiązaniem będzie budowa w tamtym miejscu ażurowego ogrodzenia. - Będzie to taki ruszt, na którym oprą się pnącza - tłumaczy dyrektor Gruszewski. Wydział zlecił już przygotowanie projektu. Gotowy ma być do końca marca. - Ogrodzenie będzie miało około 1 m 80 cm wysokości. Wzdłuż niego zostaną gęsto posadzone różne odmiany bluszczu, rośliny wytrzymałej i szybko rosnącej. W ciągu roku jej przyrost sięga od metra do półtorej - mówi Agnieszka Michalska, architekt krajobrazu, która opracowuje projekt. - W ciągu 2 do 5 lat powinien powstać gęsty kożuch zieleni - dodaje.

Ogrodzenie ma oddzielić nie tylko ulicę Ogrodową, ale i alejkę, która wzdłuż niej prowadzi. - Chcemy, by od strony ulicy powstał taki ciąg komunikacyjny - wyjaśnia Gruszewski. Nie oznacza to, że idący aleją nie będą mogli wejść do parku. W trejażu znajdą się bowiem specjalne wejścia.

Ale to nie koniec pomysłów, by oddzielić strefę parku od ruchliwej ulicy. Bolączką jest również to, że na pasie zieleni między Ogrodową a alejką prowadzącą wzdłuż niej nie może uchować się żadna roślina. - Zimą samochody rozbryzgują błoto pośniegowe, wymieszane z solą, którą drogowcy posypują ulice. Wsiąka to wszystko w glebę i nie ma szans, by cokolwiek tam urosło - opowiada dyrektor Gruszewski. Dlatego też chce, by w tym miejscu powstał niewielki murek. - Zrobilibyśmy go właśnie z tych betonowych donic. Byłby niewysoki, maksymalnie 50-60 centymetrowy. Za nim można będzie posadzić rośliny. Mamy nadzieję, że na tej zaporze znaczna część tych szkodliwych zanieczyszczeń się zatrzyma - tłumaczy Gruszewski.
Joanna Gergont Gazeta Wyborcza