"Powrót do Brideshead" - reż. Julian Jarrold, dramat, Wielka Brytania, 2008, 120 min

20.08 (pt) - 18:00
21.08 (sb) - 20:00

"Powrót do Brideshead" to peÅ‚na namiÄ™tnoÅ›ci historia miÅ‚osnego trójkÄ…ta, utraconej niewinnoÅ›ci oraz wystawionej na próbÄ™ siÅ‚y charakteru. A w tle splendor i dekadencja, chylÄ…cej siÄ™ ku upadkowi angielskiej arystokracji, u progu drugiej wojny Å›wiatowej. RozgrywajÄ…ca siÄ™ trzy dekady historia rozpoczyna siÄ™ w 1925 roku w Oksfordzie, gdzie na studia trafia zdolny, lecz skromnie urodzony Charles Ryder. Przypadkowa znajomość z rozpasanym i dekadenckim Sebastianem Flytem szybko przerodzi siÄ™ we wzajemnÄ… fascynacjÄ™. Zauroczony bogactwem, nonszalancjÄ… i ekstrawaganckim stylem życia mÅ‚odego arystokraty, Charles daje siÄ™ zaprosić do Brideshead - rodzinnej posiadÅ‚oÅ›ci lordów Marchmain. Tam, przyjemnoÅ›ci sielskiego życia w oparach wystawnych alkoholi i ekstrawaganckich ekscesów narażą mieszczaÅ„skie zmysÅ‚y Charlsa na kolejne pokusy, z których bynajmniej nie najmniejszÄ… bÄ™dzie siostra Sebastiana Julia. MiÄ™dzy Sebastianem, Charlesem i JuliÄ… tworzy siÄ™ więź oparta na erotycznej fascynacji i intelektualnym pokrewieÅ„stwie. Jest tylko jedna rzecz, która dzieli trójkÄ™ mÅ‚odych ludzi - religia. Charles jest ateistÄ…, a Sebastian i Julia zostali wychowani w radykalnie katolickim domu, prowadzonym żelaznÄ… rÄ™kÄ… przez lady Marchmain.

   "Powrót do Brideshead" jest jednÄ… z najdroższych brytyjskich produkcji ostatnich lat, zrealizowany z niezwykÅ‚Ä… dbaÅ‚oÅ›ciÄ… o szczegóÅ‚y i realia historyczne. W rolach gÅ‚ównych wystÄ…pili znakomici brytyjscy aktorzy: Ben Whishaw znany z gÅ‚oÅ›nej roli w Pachnidle, Matthew Goode ("Wszystko gra"), Emma Thompson ("Rozważna i romantyczna"), Hayley Atwell ("Sen Kasandry") oraz Michael Gambon.

"Once" - reż. John Carney, muzyczny, Irlandia, 2007, 85 min

20.08 (pt) - 20:15
21.08 (sb) - 18:00

Prosta, klasyczna historia o dwójce zakochanych artystów. Skromny film, peÅ‚en naturalnego uroku, irlandzkiego klimatu, muzyki i wietrznej pogody. Kiedy pojawiÅ‚ siÄ™ na festiwalu w Sundance praktycznie nikt o nim nie sÅ‚yszaÅ‚, jednak po pokazie dostaÅ‚ standing ovation oraz najbardziej znaczÄ…cÄ… dla każdego reżysera nagrodÄ™ - NagrodÄ™ PublicznoÅ›ci. Od tego momentu rozpoczęło siÄ™ jego peÅ‚ne sukcesów "Å›wiatowe tournée". Film zrobiony za niewielkie pieniÄ…dze staÅ‚ siÄ™ nieoczekiwanym sukcesem i hitem amerykaÅ„skich box office. Zrealizowany za jedynie 75 tys. funtów zarobiÅ‚ prawie 3.5 miliona funtów, w przeciÄ…gu kilku tygodni. PoczÄ…tkowo film byÅ‚ grany jedynie w dwóch kinach Nowego Jorku, przyciÄ…gnÄ…Å‚ jednak tak dużą uwagÄ™ publicznoÅ›ci i krytyki, iż dystrybucjÄ™ rozszerzono na 150 kin w caÅ‚ych Stanach Zjednoczonych. Sukces filmu jest tym bardziej zaskakujÄ…cy, że sam reżyser nie wierzyÅ‚ w jego powodzenie. PoczÄ…tkowo planowaÅ‚ sprzedawać DVD z filmem na koncertach zespoÅ‚u The Frames; teraz nieznany dotÄ…d reżyser zaczÄ…Å‚ być zapraszany przez znane studia filmowe i gwiazdy do wspóÅ‚pracy przy kolejnym projekcie.

   Do gÅ‚ównej roli Carney zaangażowaÅ‚ Glena Hansarda, piosenkarza irlandzkiej grupy The Frames (jeden z ulubionych zespoÅ‚ów Bono z U2), który spÄ™dziÅ‚ 5 lat jako uliczny muzyk, oraz czeskÄ… pieÅ›niarkÄ™ i pianistkÄ™ MarketÄ™ IrglovÄ…. Krytycy porównywali ich ekranowe porozumienie i magiÄ™ miÄ™dzy nimi do tej, którÄ… dawaÅ‚o siÄ™ odczuć pomiÄ™dzy Bogardem i Bacall. John Carney, wczeÅ›niej czÅ‚onek zespoÅ‚u Hansarda, z wyczuciem muzyka poÅ‚Ä…czyÅ‚ nostalgicznÄ… i delikatnÄ… muzykÄ™ z klimatem historii o spotkaniu i rodzÄ…cym siÄ™ uczuciu. Za poÅ›rednictwem piosenek opowiada prostÄ… i piÄ™knÄ… historiÄ™ miÅ‚osnÄ…: "Moim zamierzeniem byÅ‚o zrobienie oryginalnego filmu, czegoÅ› w rodzaju wizualnego albumu, jednak z realistycznÄ…, wspóÅ‚czesnÄ… historiÄ… miÅ‚osnÄ… w centrum. To Å›wiat, w którym trzyminutowa piosenka jest równie znaczÄ…ca, co dziesięć stron dialogu, w którym postaci bardziej komunikujÄ… siÄ™ za pomocÄ… piosenek aniżeli sÅ‚ów. Piosenki w "Once" sÄ… kluczem do odkrycia prawdziwego sensu tej historii. "Once" można traktować jako musical, jednak film nie do koÅ„ca mieÅ›ci siÄ™ w tym schemacie. Można powiedzieć, że jest on praktycznie caÅ‚kowitym przewartoÅ›ciowaniem idei musicalu w klasycznym ujÄ™ciu tego gatunku". Przy użyciu pewnych schematów zaczerpniÄ™tych z musicali i wykorzystaniu ekspresji piosenek Carney chciaÅ‚ opowiedzieć, zrealizowanÄ… w minimalistycznym stylu, bardzo nowoczesnÄ… i bardzo prostÄ… historiÄ™ miÅ‚osnÄ…, którÄ… zaakceptowaÅ‚aby wspóÅ‚czesna widownia...

"Joe Strummer - niepisana przyszłość" - reż. Julien Temple, dokumentalny, Wielka Brytania, Irlandia, 2006, 120 min

22.08 (nd) - 18:00
23.08 (pon) - 20:15

Joe Strummer - legenda punk rocka. Przez jednych nazywany "Chrystusem rocka", przez innych "maÅ‚ym krzykatym dupkiem". Film dokumentalny "The Future Is Unwritten" w reżyserii Juliena Temple jest poruszajÄ…cÄ… historiÄ… życia tego wielkiego artysty, który staÅ‚ siÄ™ ikonÄ… punk rocka. I portretem wspaniaÅ‚ego, nietuzinkowego czÅ‚owieka, który wciąż żyje w muzyce i pamiÄ™ci swoich przyjacióÅ‚ i wielbicieli.

   NaprawdÄ™ nazywaÅ‚ siÄ™ John Mellor. UrodziÅ‚ siÄ™ 25 stycznia 1955 roku w Ankarze w Turcji. Jego ojciec byÅ‚ brytyjskim dyplomatÄ…. Jednak John nie zamierzaÅ‚ pójść w jego Å›lady. Jako nastolatek uciekaÅ‚ ze szkoÅ‚y. WÅ‚óczyÅ‚ siÄ™ po Londynie i wystÄ™powaÅ‚ jako uliczny grajek. W 1976 roku doÅ‚Ä…czyÅ‚ do nowo powstaÅ‚ej punkowej grupy The Clash. Za sprawÄ… Strummera, którego teksty o tematyce spoÅ‚eczno-politycznej miaÅ‚y wielkÄ… siÅ‚Ä™, kapela szybko przerosÅ‚a scenÄ™ punkowÄ…. Strummer wierzyÅ‚ w siÅ‚Ä™ rocka i powtarzaÅ‚: rock jest siÅ‚Ä… politycznÄ…, byÅ‚ niÄ… zawsze, chociaż nie wszyscy pragnÄ… o tym pamiÄ™tać. The Clash nagrali kilka pÅ‚yt do dziÅ› uchodzÄ…cych za arcydzieÅ‚a, m.in. "London Calling" z 1979 roku, którÄ… krytycy zgodnym chórem okrzyknÄ™li jednÄ… z najważniejszych pÅ‚yt w historii rocka. A amerykaÅ„ski magazyn "Rolling Stone" obwoÅ‚aÅ‚ "London Calling" najważniejszym wydawnictwem muzycznym lat 80. Album wprowadziÅ‚ The Clash do historii muzyki mieszankÄ… punk rocka, reggae i gniewnych, epatujÄ…cych lewicowymi hasÅ‚ami tekstów.

   The Clash rozpadÅ‚o siÄ™ w 1986 roku. OdtÄ…d Strummer chwytaÅ‚ siÄ™ różnych zajęć. PróbowaÅ‚ swoich siÅ‚ w aktorstwie. Z sukcesem wystÄ…piÅ‚ w filmach Alexa Coxa: Straiht To Hell (1987) i Walker (1988). Do obu filmów skomponowaÅ‚ Å›cieżki dźwiÄ™kowe. WystÄ…piÅ‚ także u Jarmuscha w Mistery Train. WspóÅ‚pracowaÅ‚ z różnymi zespoÅ‚ami, nagrywaÅ‚ pÅ‚yty solowe. Przede wszystkim jednak na zawsze już pozostaÅ‚ ikonÄ… punk rocka i jednym z najwiÄ™kszych buntowników w historii. ZmarÅ‚ 22 grudnia 2002 roku. WybieraÅ‚ siÄ™ wÅ‚aÅ›nie na spacer z psem, gdy w holu jego domu w Somerset dopadÅ‚ go zawaÅ‚.

   Strummer uwielbiaÅ‚ ogieÅ„. RozpalaÅ‚ ogniska dla przyjacióÅ‚. PrzeszÅ‚y do historii jako ogniska Strummerville. Strummer mówiÅ‚, że sÄ… dla niego "ważniejsze nawet niż dziaÅ‚alność muzyczna". PiÅ‚o siÄ™ wówczas, muzykowaÅ‚o, ale przede wszystkim rozmawiaÅ‚o do rana. Podobno byÅ‚y to zupeÅ‚nie niesamowite rozmowy. Dlatego Julien Temple w swym dokumentalnym filmie odwoÅ‚aÅ‚ siÄ™ do prostego zabiegu. OdtworzyÅ‚ niejako sÅ‚awne ogniska i w Å›wietle ognia wyciÄ…gaÅ‚ od swoich rozmówców, przyjacióÅ‚ Strummera, wspomnienia o nim. ZadbaÅ‚ o to, by zwierzenia, pÅ‚ynÄ…ce w toku swobodnej rozmowy przybliżyÅ‚y postać Strummera jako muzyka, buntownika i Å›wietnego, myÅ›lÄ…cego faceta. Reżyser uzyskaÅ‚ także dostÄ™p do osobistych archiwów muzyka i z pozostawionych przez niego Å›ladów staraÅ‚ siÄ™ zrekonstruować jego życie. UdaÅ‚o mu siÄ™ - Å‚Ä…czÄ…c rozmowy z takimi postaciami jak Bono, Martin Scorsese, Jim Jarmusch i zaglÄ…dajÄ…c do spuÅ›cizny Strummera, a także pokazujÄ…c szczególne dla artysty miejsca - przybliżyć widzom tÄ™ niepokornÄ… i wspaniaÅ‚Ä… postać. Buntownika z wyboru, zatroskanego o sprawy Å›wiata i unikajÄ…cego jak ognia politycznej poprawnoÅ›ci...

"Control" - reż. Anton Corbijn, dramat/biograficzny/muzyczny, USA, Japonia, Wielka Brytania, Australia, 2007, 121 min

22.08 (nd) - 20:15
23.08 (pon) - 18:00

Był ponury i ekscentryczny. Chorował na epilepsję. Miał w sobie wielkie pokłady nienawiści i ogromną potrzebę sławy. Miał też dwie kobiety - żonę i kochankę. Nie umiał wybrać żadnej z nich. Wybrał śmierć.
Ian Curtis - wokalista genialnej grupy Joy Division.
To wÅ‚aÅ›nie o nim nakrÄ™ciÅ‚ swój pierwszy film Anton Corbijn, reżyser legendarnych teledysków grup U2, Depeche Mode czy Nirwany, fotograf gwiazd. Holender, który przybyÅ‚ do Anglii w 1979 roku z pÅ‚ytÄ… Joy Division "Unknown Pleasures" pod pachÄ… i z postanowieniem, że szybko pozna swoich idoli. UdaÅ‚o siÄ™. FotografowaÅ‚ ich i zrealizowaÅ‚ teledysk piosenki "Atmosphere".

   Film Corbijna nie jest grupowym portretem Joy Division. Jest mrocznÄ… opowieÅ›ciÄ… o egzystencjalnych udrÄ™kach Iana Curtisa. Reżyser stara siÄ™ odmitologizować postać wokalisty legendarnej kapeli i pokazać czÅ‚owieka uwikÅ‚anego w Å›wiat, w którym sobie nie radzi. KanwÄ… tej historii jest autobiograficzna książka żony Curtisa - Deborah. Zapewne dlatego Corbijn z muzyki robi istotne, ale jednak tÅ‚o opowieÅ›ci, koncentrujÄ…c siÄ™ raczej na emocjach bohatera, jego rozterkach, lÄ™kach. OglÄ…damy dramat czÅ‚owieka, któremu wszystko siÄ™ wymyka, który traci grunt pod nogami. Nie potrafi odnaleźć siÄ™ w roli ojca i męża. Ucieka od tego, czemu nie potrafi sprostać, w ramiona innej kobiety. Ale narastajÄ…ce poczucie winy, coraz czÄ™stsze ataki epilepsji oraz pogÅ‚Ä™biajÄ…ca siÄ™ depresja powodujÄ…, że nie jest w stanie żyć. Corbijn pokazuje trudne momenty z życia Curtisa, a rewelacyjna kreacja Sama Rileya powoduje, że caÅ‚kowicie wierzymy w tÄ™ postać.

   Film spodobaÅ‚ siÄ™ żyjÄ…cym czÅ‚onkom zespoÅ‚u, którzy nagrali do niego Å›cieżkÄ™ dźwiÄ™kowÄ…. Docenili wspaniaÅ‚e, utrzymane w zimnej tonacji, czarno-biaÅ‚e zdjÄ™cia. Po projekcji perkusista Stephen Morris mówiÅ‚: "Ten film jest bardzo dobry. Anton wykonaÅ‚ kawaÅ‚ Å›wietnej roboty. Nie jest Å‚atwo jednak oglÄ…dać historiÄ™, której siÄ™ byÅ‚o częściÄ…". WtórowaÅ‚ mu basista Peter Hook: "CaÅ‚y czas nie mogÅ‚em uwolnić siÄ™ od myÅ›li, że przecież ja to wszystko przeżyÅ‚em".

Obraz Curtisa stworzony przez Corbijna jest wyjątkowo poruszający. A w uszach jeszcze długo po seansie brzmi dramatyczne "Love Will Tear As Apart"...