Odkrycia niezwykłego kręgu dokonali brazylijscy archeolodzy już pod koniec zeszłego roku. Krąg głazów otaczający szczyt trawiastego pagórka w pobliżu osady Calcoene, w brazylijskim stanie Amapa, prawdopodobnie był starożytnym obserwatorium astronomicznym - "tropikalnym Stonehenge".

Krąg składa się ze 127 głazów, każdy o wysokości ok. 2 m. Wszystkie tworzą rodzaj korony o średnicy ok. 30 m wieńczącej szczyt pagórka. Głazy posadowione są w regularnych odstępach. Badacze zaobserwowali, że wyróżniający się blok o wysokości prawie 3 m jest ustawiony w ten sposób, że w najkrótszym dniu roku - 21 grudnia - jego cień prawie znika.

- Usytuowanie tego bloku zgodnie z kątem padania słońca w dzień przesilenia zimowego świadczy o astronomicznych konotacjach tego obiektu - powiedziała Mariana Petry Cabral, archeolog z Instytutu Badań Naukowych i Technicznych stanu Amampa, prowadząca badania kamiennego kręgu.

Antropolodzy i badacze kultur amazońskich od dawna wiedzą na podstawie badań archeologicznych i antropologicznych, że południowoamerykańscy Indianie byli uważnymi obserwatorami nieba, ale dotychczas nie podejrzewano, że ich wiedza była tak głęboka.

Zdaniem badaczki prowadzącej prace wokół kamiennego kręgu jest on tworem przodków współczesnych Indian Palikur i powstał ok. 2 tys. lat temu. Archeolodzy uważają, że w tym samym czasie kiedy kultury Inków, Majów i Azteków budowały wielkie miasta i monumentalne świątynie amazońskie społeczności rolników, rybaków i myśliwych wznosiły swoje osady i świątynie. Jednak użyte przez nich materiały - głównie drewno i glina - nie przetrwały do obecnych czasów.

Potwierdzenie datowania i dalsze znaleziska archeologiczne mogą stać się przełomem we współczesnym spojrzeniu na prehistoryczną Amazonię - uważa Michael Heckenberger, antropolog z Uniwersytetu Florydy.

-------------------------------------------
Współcześnie Indianie Palikur, zaliczani do grupy językowej arawak, zamieszkują północne rejony Brazylii oraz część Gujany Francuskiej. Podstawą ich gospodarki jest rolnictwo oparte głównie o uprawę manioku, uzupełnione myślistwem i rybołówstwem. Liczebność ich populacji nie przekracza 2 tys. osób.