"Dróżnik" to naprawdę epicka opowieść. Swoją prostotą udowadnia że dobre kino niezależne wcale nie musi być wstrząsające, zawiłe i przeintelektualizowane. Nieskomplikowana histroia "Dróżnika" wprowadza nas do spokojnego, rzeczywistego życia. Bawi, wzrusza, czasami irytuje... ale napwno pozostawia ślad.

Finbar - główny bohater - jest samotnikiem. Samotność potęguje fakt iż jest karłem. Pociągi to jego życie. Jest zafascynownowany nimi, oraz wszystkim co się z nimi wiąże. Pracuje w sklepie z kolejkami dla dzieci. Jednak gdy umiera jego właściciel, Finbar nie wie co ze sobą począć. Nieoczekiwanie dowiaduje się że szef (a zarazem przyjaciel) przypisał mu w spadku małą, zaniedbaną stację w zachodnim New Jersey...

Scenariusz do filmu napisał zarazem jego reżyser - Thomas McCarthy - który tym samym zadebiutował w dziedzinie reżyserskiej. I wyszło mu to naprawde dobrze. Pozostaje mi tylko powiedzieć że naprawdę warto wybrać się do kina.

"Historie kuchenne" to równie dobre kino. Znacie jakieś produkcje Norwesko-Szwedzkie? Z czym wam się to kojarzy? Mnie do tej pory kojarzyły się albo z Larsem von Tierem ("Królestwo", "Dogville") , albo z ciężkimi w odbiorze dramatami. "Historie kuchenne" zaskoczyły mnie bardzo. Nie dość że film jest zabawny, prosty w odbiorze i zrozumiały to w dodatku skłania do naprawdę głębokich refleksji. Dziwne połączenie... najpierw się śmiać, a potem zastanawiać czy napwno powinno się było to zrobić. Niemniej sama histroia jest ceiakawa i zabawna, wręcz lekka.

Wszystko dzieje się w latach 50. Instytut Badań Domowych uznaje iż badania przeprowadzane na szwedzkich gospodyniach domowych są mało rozwojowe. Ktoś wpada na pomysł aby zmienić orientację badań z Pań na Panów... i w dodatku kawalerów. 18 badaczy udaje się do małego miasteczka Landstad w Norwegii gdzie odsetek kawalerów jest wyjątkowo wysoki. Badacze mają pełen dostęp do wszelkich zakamarków, obserwóją życie 24 godziny na dobę. Jest tylko jedno ALE. Nie mogą zamienić ani jednego słowa z badanymi obiektami :) Brzmi ciekawie?

I w tym przypadku scenariuszem i reżyserią zajmował się jeden człowiek - Bent Hamer - i to również jego debiut. Czy nastały takie czasy że jeśli ma powstać dobra histroia to scenariusz musi pisać reżyser...?Ech..

GORÄ„CO POLECAM!