Pismo utworzyli dziennikarze z Katowic i Łodzi. Partyjny szyld gazeta nosiła do stycznia 1990 r. Rok później właścicielem tytułu została spółka Exbud-Wydawnictwo. Wówczas w "SL" pracowało ponad 120 osób, z czego połowę stanowili dziennikarze. W swym najlepszym okresie - na przełomie roku 1978 i 1979 - regionalny dziennik miał gigantyczny jak na dzisiejsze czasy nakład - 250 tysięcy, a wydanie weekendowe nawet 350 tysięcy egzemplarzy. "Słowo Ludu" miało redakcje w Kielcach, Radomiu, Starachowicach, Końskich, Ostrowcu i Staszowie.

W 1999 roku tytuł kupiła należąca do grupy Michała Sołowowa spółka Echo Media, a w 2004 trafił w ręce ostatniego właściciela - koncernu Orkla Presse Polska. Wiosną ubiegłego roku próbowano ratować coraz gorzej sprzedający się dziennik, m.in. zmieniając nazwę na "Słowo".

W poniedziałek na nieoficjalnym spotkaniu zebrali się wieloletni dziennikarze "Słowa Ludu". W liście pożegnalnym, pod którym podpisało się 13 osób, czytamy m.in. "Nie ma ''Słowa Ludu'', nie ma ''Słowa''. Nie ma gazety, z którą związały się pokolenia, nie ma tytułu, w którym spędziliśmy wiele lat swojego zawodowego życia. Żegnamy się z naszymi Czytelnikami".

Krzysztof Falkiewicz
redaktor naczelny "Słowa Ludu" w latach 1991-1999
"Słowo Ludu" umarło w 1999 roku. Od tego czasu nie ma tej gazety, którą ja pamiętam, w której pracowałem. Jest mi smutno, że teraz gazeta już pod innym tytułem schodzi z rynku. Współczuję kolegom i czytelnikom. Szkoda, że przestaje się ukazywać kolejny dziennik w Kielcach, bo kończy się pluralizm prasy regionalnej, wyłączając "Gazetę Wyborczą", która jest przecież pismem ogólnopolskim.

Ryszard Biskup
korespondent "Słowa Ludu" od 1975 roku, na etacie w latach 1982-2000, publicysta, kierownik działu terenowego, reporter.
Dla mnie praca w gazecie była nobilitacją i nie spodziewałem się, że tę gazetę przeżyję. Owszem, można jej zarzucać, że to była gazeta komusza, ale komusze były czasy - to jaka miała być? Mimo to wykształciła wielu dobrych dziennikarzy, którzy zasilili inne media. Znani byli w całym kraju, m.in. z dobrych reportaży. "Słowo" podejmowało bardzo dużo społecznie potrzebnych akcji, takich jak np. "Szklanka mleka dla każdego ucznia" czy "Każdy kłos na wagę złota". Była jedną z 17 regionalnych gazet post-pezetpeerowskich i jako druga, bo "Trybunie Robotniczej", odchodzi. Inne się trzymają. Mam do niej sentyment, mimo że zostałem brutalnie i bez powodu wyrzucony z pracy w niej. Ten dziennik pierwszy w Polsce wprowadził dodatek kulturalny w roku 1956 i sportowy w 1954. Kiedyś dzienny nakład wynosił 250 tysięcy egzemplarzy, to śmieszne, że ostatnio spadł do 5 tysięcy.