Kiedy byÅ‚em dzieckiem wespóÅ‚ z kolegÄ… namiÄ™tnie oglÄ…daliÅ›my zakazane horrory pod nieobecność rodziców z kaset wziÄ™tych z pobliskiej wypożyczalni. OglÄ…daliÅ›my chyba wszystkie kultowe horrory, ale Koszmar z ulicy WiÄ…zów szczególnie utkwiÅ‚ mi w pamiÄ™ci. Nieraz po projekcji budziÅ‚em siÄ™ w Å›rodku nocy z imieniem Freddy’ego na ustach. Mimo to z niecierpliwoÅ›ciÄ… czekaÅ‚em na kolejnÄ… porcjÄ™ koszmaru z kasety VHS.

Nie pamiÄ™tam ile ich byÅ‚o (źródÅ‚a podajÄ…, że 7, osiem jeÅ›li liczyć Freddy kontra Jason), ale oglÄ…daÅ‚em wszystkie filmy o Freddy’m Krueger’ze. ByÅ‚y do siebie bardzo podobne, a jednak różne. Czas, który upÅ‚ynÄ…Å‚ od tamtych beztroskich dni sprawiÅ‚, że zlaÅ‚y siÄ™ w jednÄ… caÅ‚ość sprowadzajÄ…cÄ… siÄ™ do hektolitrów krwi, mrożącego krew w żyÅ‚ach dźwiÄ™ku noży szorujÄ…cych o żeliwne rury i demonicznej postaci w pasiastym swetrze i wyÅ›wiechtanym kapeluszu z rondem.

W remake’u historia Freddy’ego zostaÅ‚a mocno spÅ‚ycona, żeby nie powiedzieć pominiÄ™ta. Wielka szkoda, bo biografia Krueger’a sama w sobie wystarcza, żeby mógÅ‚ przyÅ›nić siÄ™ w nocy.

Krueger’a przedstawiono jako ogrodnika pracujÄ…cego i mieszkajÄ…cego w przedszkolu, do którego uczÄ™szczali wszyscy bohaterowie. Twórcy zrobili z Freddy’ego pedofila, który molestowaÅ‚ dzieciaki w sekretnym pokoju w piwnicach przedszkola. Może zabieg ten byÅ‚ celowy, aby film byÅ‚ bardziej na czasie, czy może miaÅ‚ walory edukacyjne. Moim zdaniem to profanacja.

W oryginale Freddy jest owocem gwaÅ‚tu dokonanego przez pensjonariuszy szpitala psychiatrycznego na zakonnicy omyÅ‚kowo zamkniÄ™tej na noc z pacjentami. MÅ‚ody Krueger wychowywaÅ‚ siÄ™ w sierociÅ„cu, gdzie już jako dziecko zdradzaÅ‚ sadystyczne zapÄ™dy. Kiedy dorósÅ‚ ożeniÅ‚ siÄ™ i spÅ‚odziÅ‚ córkÄ™ (która to ostatecznie go pokonaÅ‚a). Wkrótce w spokojnym miasteczku Springwood zaczęły ginąć dzieci, jak nietrudno siÄ™ domyÅ›lić sprawcÄ… morderstw byÅ‚ Freddy. ZabijaÅ‚ używajÄ…c do tego skonstruowanej przez siebie pazurzastej rÄ™kawicy, zamordowaÅ‚ również swojÄ… żonÄ™, kiedy ta dowiedziaÅ‚a siÄ™ o jego mrocznym sekrecie. Krueger stanÄ…Å‚ na Å‚awie oskarżonych, ale sÄ…d uniewinniÅ‚ go z powodu braku dowodów. Zrozpaczeni rodzice z obawy o swoje pociechy pewnej nocy zebrali siÄ™ i dokonali na Freddy’em samosÄ…du palÄ…c go żywcem w nieczynnej kotÅ‚owni. To jednak nie byÅ‚ koniec koszmaru, a dopiero poczÄ…tek. Po latach Freddy zaczÄ…Å‚ pojawiać siÄ™ w snach ocalaÅ‚ych dzieci, mordujÄ…c je w krwawy i okrutny, lecz wysublimowany sposób, karmiÄ…c siÄ™ ich strachem i rosnÄ…c w siÅ‚Ä™.

Wielka szkoda, że Robert Englund (pewnie z uwagi na wiek) nie mógÅ‚ siÄ™ ponownie wcielić w postać demonicznego mordercy. Z tego powodu Freddy otrzymaÅ‚ nowÄ… twarz, zdecydowanie bardziej spalonÄ… i zdeformowanÄ…, która niespecjalnie przypadÅ‚a mi do gustu. Natomiast nowy gÅ‚os Freddy’ego przerósÅ‚ pierwowzór, zachrypniÄ™ty szept powoduje jeżenie siÄ™ wÅ‚osów na karku.

Film obudziÅ‚ we mnie (miÅ‚e, sic!) wspomnienia, nieraz uÅ›miechnÄ…Å‚em siÄ™ do siebie czujÄ…c sentymentalne deja vu. WiÄ™kszość, jeÅ›li nie wszystkie motywy Å›mierci zaczerpniÄ™te (żywcem skopiowane) zostaÅ‚y z poprzednich części. Już to widziaÅ‚em – postać Freddy’ego wychodzÄ…ca z tapety nad Å‚óżkiem Å›piÄ…cej ofiary, szponiasta rÄ™kawica wynurzajÄ…ca siÄ™ z wanny pomiÄ™dzy nogami zasypiajÄ…cej w wannie bohaterki, malowniczo „fruwajÄ…ce” po caÅ‚ym pokoju ciaÅ‚a, wreszcie krwawo rozdarte na strzÄ™py, krwawa jatka w wiÄ™ziennej celi, czy wreszcie finaÅ‚owa scena, w której Freddy wciÄ…ga matkÄ™ ocalaÅ‚ej bohaterki w gÅ‚Ä…b lustra.

FabuÅ‚a też skonstruowana jest w klasyczny dla serii sposób. Bohaterowie stopniowo poznajÄ… nowe fakty, dopasowujÄ… do siebie kolejne elementy ukÅ‚adanki, odkrywajÄ…c historiÄ™ Krueger’a.

Stopniowo też zmniejsza siÄ™ ich liczba…

Film oglÄ…daÅ‚o mi siÄ™ bardzo przyjemnie. SiedziaÅ‚em zrelaksowany, wtopiony w kinowy fotel, przeżywajÄ…c sentymentalnÄ… podróż w czasie, aż do okresu dzieciÅ„stwa.

W niektórych momentach pojawiajÄ…ca siÄ™ nagle poparzona twarz Krueger’a może wystraszyć, moja żona kilka razy podskakiwaÅ‚a na fotelu, mocniej obejmujÄ…c moje przedramiÄ™ (zawsze byÅ‚em zdania, że horrory sÄ… najlepsze na randkÄ™).

Polecam film wszystkim fanom Freedy’ego, jak i tym, którzy wczeÅ›niej filmów z Krueger’em nie oglÄ…dali.