Jakkolwiek było, szybko dotarły do Europy, a przepisy na naleśniki urozmaicane są do dnia dzisiejszego. Szybko weszły do codziennej diety mieszkańców Europy, a nawet stały się elementem świąt i wierzeń. Ciekawą i dość długą tradycją związaną z naleśnikami mogą pochwalić się Francuzi i Anglicy. Są przez nich lubiane do tego stopnia, że doczekały się nawet własnego święta o nazwie Chandeler, obchodzonego w dzień święta Matki Boskiej Gromnicznej, a więc 2 lutego. W Anglii w ostatnią dobę przed wielkim postem obchodzi się dzień "naleśnikowego obżarstwa".

Pierwsze informacje na temat naleśników w Polsce pochodzą z XVI wieku, ale według opisu nie bardzo przypominały dzisiejsze. Były robione z gruboziarnistej mąki żytniej, a ich ciasto było nieco grubsze i bardziej suche. Pieczone bezpośrednio na płycie kuchennej, były częstym staropolskim pożywieniem. Do dziś w Polsce istnieje spore grono gospodyń, które hołduje starym obyczajom i wypieka właśnie takie naleśniki.

Wśród ogromnej różnorodności smażonych placków, każdy znajdzie coś dla siebie. Jeść je można przez cały rok, a smak wszystkich naleśników - od tych posypanych tylko cukrem, poprzez te podane na ostro z mięsem, aż po wykwintne, powoduje, że znajdziemy je w menu większości restauracji na całym świecie, a także w codziennym jadłospisie domowym.

Sukces pysznych naleśników zależy od ciasta. Ja, po latach kucharzenia, dopracowałam swój przepis, który Wam, drodzy czytelnicy, przedstawiam.

Składniki:
1 szklanka mleka
1 szklanka wody
2 szklanki mÄ…ki
3 jajka
szczypta soli
5 łyżek oleju

Wodę, mleko, żółtka, mąkę oraz szczyptę soli należy starannie wymieszać (mikserem lub rózgą kuchenną), aby powstała jednolita masa bez grudek. Następnie dodajemy pianę ubitą z białek i ponownie mieszamy. Na koniec dodajemy olej i znów mieszamy. Tak przyrządzone ciasto powinno mięć konsystencję średnio gęstej śmietany. Można je odstawić na około 1 godziny, aby stężało. Naleśniki smażymy na rozgrzanej patelni, ale na małym ogniu - najlepiej na dużym palniku. Do smażenia pierwszego placka, patelnię należy przesmarować odrobiną tłuszczu. Pozostałe już tego nie wymagają, gdyż moje ciasto naleśnikowe zawiera w składzie olej. Ciasto wylewamy na patelnię tak, by powstał cienki placek i smażymy do momentu, gdy brzegi odstają. Przewracamy na drugą stronę (albo łopatką albo poprzez podrzucanie, o ile potrafimy to zrobić!) i dosmażamy, ale już krócej.

Naleśnik wyjmujemy na talerz odwrócony do góry dnem co ułatwia ciastu odparowanie. Do naleśników, które będą podawane na słodko, dodaję razem ze szczyptą soli 1 opakowanie cukru waniliowego. Jeżeli ciasto jest za gęste, to naleśnik po usmażeniu jest sztywny - należy dodać trochę wody i jeszcze raz starannie wymieszać.
Kiedy mamy już upieczone naleśniki możemy uruchomić wodze fantazji i podawać je na przeróżne sposoby. Zawijanie naleśników wypełnionych farszem też można robić różnymi metodami - w rulonik, w kopertkę lub w chusteczkę.

Naleśniki na słodko

Najbardziej znamy te serwowane z twarożkiem na słodko. Możemy go zastąpić bitą śmietaną, w której zatapiamy dowolne owoce sezonowe np. jagody, truskawki, drylowane wiśnie ale również cząstki pomarańczy, banana itp.
Pysznie smakują również ciepłymi jabłkami, które przesmażamy z cukrem i cynamonem. Wszelkie odmiany słodkich naleśników można posypywać po zwinięciu cukrem pudrem lub polewać śmietaną (zarówno bitą jak i normalną). Polecam również polewanie naleśników syropem klonowym, który jest już dostępny w sprzedaży lub syropami smakowymi, które używa się do lodów. Wykwintne wersje naleśników można podawać jako tzw. płonące, czyli polane likierem i podpalone tuż przed podaniem - efektowne i nieco inne w smaku.

Naleśniki na ostro

Naleśniki można wykorzystać do zawijania wszelakich farszów mięsnych, warzywnych lub mieszanych. I tak np. można wykorzystać farsz do spagetti bolognese, farsz do lasagne, przesmażone pieczarki lub grzyby świeże, farsz do tortilli a nawet mięso do gyros. Tego typu naleśniki polecam zwijać w rulon, posypać na wierzchu startym, ostrym serem żółtym i zapiec przez chwilę w mikrofali lub kombiwarze.
W naleśniki można też zawijać warzywa przyrządzone na różne sposoby. Może to być np. mieszanka chińska, którą smażymy na oleju i doprawiamy sosem do potraw chińskich ale tak, aby stała się odpowiednio gęsta i nie wyciekała z naleśnika. Dobrze jest dodać do naleśnikowego ciasta szczyptę pikantnej przyprawy np. chili, carry lub ostrej papryki.

Krokiety

Naleśniki wykorzystuje się również do zrobienia krokietów. Ja robię je z takiego samego farszu jaki używam do pierogów (zwykle robiąc pierogi zostawiam część do krokietów). Smarujemy każdy naleśnik, zostawiając wolne brzegi. Założyć przeciwległe brzegi na nadzienie i zwinąć w rulon. Następnie panierujemy każdy w roztrzepanym jajku i bułce tartej i obsmażamy na złoty kolor na patelni z rozgrzanym olejem.

Tort naleśnikowy

Z placków naleśnikowych możemy przyrządzić też swoistego rodzaju "tort". W naczyniu żaroodpornym układamy warstwami placki i dowolnie wybrany farsz, posypujemy startym żółtym serem i zapiekamy w piekarniku. Podajemy na gorąco - można polać sosem dopasowanym do smaku farszu i wzbogacić świeżymi warzywami.
Tak, jak Meksykanie zawijają przeróżne smakołyki w placki zwane tortilla, tak my możemy robić to samo z naszymi naleśnikami. Wystarczy zmienić nasze długoletnie przyzwyczajenia, które powodują, że słowo naleśnik kojarzy się nam tylko z białym serem lub dżemem.

Życzę zatem, nie przypalonych naleśników o fantazyjnej formie, niespotykanym farszu i ciekawym smaku. Wasza Frog!