„Bejbi blues” to kolejny obraz Katarzyny RosÅ‚aniec, reżyserki „Galerianek”. Podobna tematyka – mÅ‚odzież z problemami, duże miasto i bardzo pokrÄ™cone relacje miÄ™dzyludzkie. Film rewelacyjnie pokazuje, co dzieje siÄ™ w psychice „niechcianego potomstwa”, kiedy dzieci dorastajÄ… bez rodzicielskiej miÅ‚oÅ›ci, ciepÅ‚a domowego ogniska, jak Å‚atwo zepsuć życie mÅ‚odej istocie, która trochÄ™ chce - z wÅ‚asnego wyboru, a trochÄ™ musi za wczeÅ›nie mierzyć siÄ™ z dorosÅ‚oÅ›ciÄ….

Na seansie miaÅ‚am deja vu, jakbym oglÄ…daÅ‚a drugi sezon „Galerianek” z nowÄ… obsadÄ…. Konwencja Å‚udzÄ…co podobna, klimat niemalże ten sam. Ale wcale nudno nie byÅ‚o, a nawet byÅ‚am ciekawa, co teraz Natalia, czyli gÅ‚ówna bohaterka, „fantastycznego” wymyÅ›li. DrażniÅ‚y mnie urwane sceny i ciemny ekran, jakby koÅ„czyÅ‚a siÄ™ taÅ›ma filmowa. Sam styl opowiadania tej tragikomicznej historii nie do koÅ„ca mi odpowiadaÅ‚, choć pewnie znajdzie i swoich amatorów. Fajnie natomiast, że na ekranie pojawiÅ‚y siÄ™ obok znanych aktorów zupeÅ‚nie nowe twarze, nikomu wczeÅ›niej nie znane i żadnym innymi postaciami siÄ™ nie kojarzÄ…ce. DziÄ™ki temu jakoÅ› Å‚atwiej byÅ‚o uwierzyć w wiarygodność caÅ‚ej opowieÅ›ci.

JeÅ›li szuka ktoÅ› czegoÅ› lekkiego i humorystycznego, to nie jest w takim razie dobry wybór – „Bejbi blues” to film poruszajÄ…cy naprawdÄ™ poważny problem, choć chyba nie do koÅ„ca pokazuje, co można na niego poradzić. Takie pokazanie dla samego pokazania – bo to ciekawe i zaskakujÄ…ce, ale bez gÅ‚Ä™bszej analizy i wyciÄ…gania wniosków – trochÄ™ taka sztuka dla sztuki.