Oprócz fragmentarycznie zachowanego szkieletu grobowiec zawierał kilka naczyń (w tym pięknie malowaną misę przedstawiającą tancerza w bogatym stroju), kilkaset paciorków z jadeitu, nefrytu, kości i muszli tworzących naszyjniki, bransolety i inne ozdoby, kilka zausznic jadeitowych (ozdoby uszu), pierścień z muszli i wiele innych zabytków.

Odkrycie nie zrabowanych grobów królewskich Majów należy do prawdziwej rzadkości, ponieważ przez dziesiątki lat wiele stanowisk tej kultury było systematycznie plądrowanych przez rabusiów w poszukiwaniu grobów i innych depozytów ofiarnych.

W okolicy klatki piersiowej zmarłego spoczywał jadeitowy pektorał (emblemat władzy), pokryty rytym wyobrażeniem twarzy władcy oraz tekstem hieroglificznym, który stanowi niezwykle ważne źródło informacji dla poznania dziejów Majów.

Ze wstępnej analizy tekstu pokrywającego pektorał wiadomo, że wśród hieroglifów znajduje się tytuł królewski.

Jest to pierwszy grobowiec królewski, na jaki natrafiono w Nakum. Jest on datowany na przełom VII i VIII wieku n.e., a więc na czasy bujnego rozkwitu cywilizacji Majów. Wiadomo jednak, że pektorał spoczywający na piersi zmarłego jest o kilka stuleci starszy i był przypuszczalnie przechowywany przez członków rodziny królewskiej jako ważna pamiątka rodowa.

Nad grobowcem polscy archeolodzy natrafili również na dwa depozyty ofiarne, na które łącznie składały się trzy naczynia i podłużna rurka z jadeitu rytualnie przełamana przez Majów. Jedno z naczyń zawierało niezwykle rzadkie zabytki: trzy pierścienie pokryte wizerunkami ludzkich twarzy i osiem paciorków z jadeitu.

Projekt Archeologiczny Nakum jest realizowany przez Instytut Archeologii Uniwersytetu Jagiellońskiego i kierowany przez mgr Wiesława Koszkula i dr Jarosława Źrałkę.
Wiadomości TVP