18 par tego największego w naszym kraju gatunku sokoła rezyduje w Warszawie, Szczecinie i Włocławku.

- Zanieczyszczenie środowiska przez pestycydy spowodowało, że w latach 60. i 70. te wspaniałe drapieżne ptaki całkiem w Polsce wyginęły - mówi Piotr Wilniewczyc ze Świętokrzyskiej Grupy Ornitologicznej. - Kiedyś miały one swoje gniazda w lasach, a także osiedlały się w miastach na wysokich budynkach czy wieżach kościelnych. W miastach nie brakuje dla nich pokarmu, bowiem sokoły polują na inne ptaki, jak gołębie, gawrony, kawki. Te drapieżniki przydadzą się w Kielcach, bo jest tutaj coraz więcej gołębi, co gorsza - najczęściej chorych. Gołębie wypierają inne gatunki, jak chociażby sierpówkę (zwaną też synogarlicą turecką) albo wróble. Obecność takich drapieżników mogłaby więc przywrócić równowagę ekologiczną.

Osiedleniem tych ptaków w miastach zajmuje się Rada Restytucji Sokoła Wędrownego we Włocławku. Do niej też zwróciła się Świętokrzyska Grupa Ornitologiczna o przekazanie na razie jednej pary sokołów. Kieleccy ornitolodzy zajęli się też poszukiwaniem dla niej najlepszego miejsca gniazdowania. Sokoły wędrowne mają bowiem swoje siedliska bardzo wysoko. Muszą mieć rozległy widok, bowiem namierzają swoje ofiary z odległości przynajmniej 700 metrów. Nawet dach dziesięciopiętrowego wieżowca położony jest dla nich za nisko. Dlatego też wybór ornitologów padł na dach kilkunastopiętrowego wieżowca przy ul Targowej.

- Administracja budynku już wstępnie wyraziła zgodę - mówi Piotr Wilniewczyc. - Parę sokołów wędrownych chcemy sprowadzić do Kielc w przyszłym roku. W przygotowanym na dachu gnieździe umieścimy ich małe, co bardziej zwiąże parę z tym miejscem.

Jeśli sokoły polubią Kielce, istnieje możliwość sprowadzenia kolejnych par, choć ilość wysokich budynków jest w Kielcach ograniczona. Innym wysokim obiektem, który mógłby przypaść do gustu tym ptakom, jest wieża Kościoła Świętego Krzyża.


Warto wiedzieć

Sokół wędrowny ma czterdzieści centymetrów długości i około jednego metra rozpiętości skrzydeł. Jego pióra na grzbiecie są szaro-łupkowego koloru, na brzuchu jaśniejsze. Podczas lotu nurkowego (gdy spada jak strzała na ofiarę) sokół osiąga zawrotną szybkość 360 kilometrów na godzinę. Jest to niezapomniany widok.