Tą samą 142 lata temu przemierzyli powstańcy. Do oddziału złożonego głównie z uczniów Instytutu Puławskiego, dałączali inni. Planowali drogą przez Sandomierz połączyć się z oddziałami Langiewicza.

Puławiaków zdradził jeden z chłopów. Z nienacka zostali zaatakowani przez wojsko rosyjskie. Ze strony Moskali nikt nie zginął, natomiast szeregi powstańców szybko topniały. Kilkudziesięciu zabito, wielu wzięto do niewoli. Pozostali ranni schronili się w pobliskich Dwikozach i Sandomierzu. Pod Słupczą walczył Adam Chmielowski, późniejszy brat Albert.

Trasę Puławiaków powtórzyli mieszkańcy Sandomierza i okolicznych wsi, młodzież, Związek Strzelecki oraz wojsko. To pierwszy marsz szlakiem powstańców.

W Bramie Opatowskiej i na ulicy Sokolnickiego wzniesiono barykady. Ale nie miał już kto bronić miasta, walki ucichły. Uczestnicy pierwszego marszu szlakiem Puławiaków otrzymali okolicznościowe legitymacje.