Kung Fu Panda nie jest animacją, należącą do nurtu tych atrakcyjnych jedynie dla dorosłych, jak na przykład Shrek, czy South Park: miłe i pocieszne postacie wzbudzą sympatię wśród dzieci, które z zainteresowaniem prześledzą perypetie bohaterów. Nie jest to też film przeznaczony tylko dla małego widza. Pewne techniczne rozwiązania, kadry, odwołania do innych dzieł oraz przesłanie filozoficzne i moralne filmu w wielu momentach zrozumiałe jest tylko dla dorosłego widza.

Fabularnie, Kung Fu Panda to ubrany we wschodnie szatki, dobrze wszystkim znany schemat walki dobra ze zÅ‚em. Niezdarna panda Po Å›ni o wojownikach kung fu i dokonaniu wielkich czynów, w rzeczywistym Å›wiecie pomagajÄ…c ojcu w prowadzeniu restauracji serwujÄ…cej makaron. Niespodziewanie, wielki guru wskazuje Po jako tego, który wypeÅ‚nić ma starożytnÄ… przepowiedniÄ™ i stać siÄ™ mistrzem kung fu. ZupeÅ‚nie nie wierzÄ…cy w swoje możliwoÅ›ci, ale peÅ‚en zapaÅ‚u mÅ‚ody wojownik wstÄ™puje do nieprzyjaznego klasztoru na wielkiej górze, by pod okiem trenera i mistrza Shifu, zgÅ‚Ä™bić techniki walki. Tymczasem zÅ‚y lampart Tai Lung – byÅ‚y wychowanek i jak na razie najlepszy wojownik ksztaÅ‚cony przez Shifu - uwalnia siÄ™ z wiÄ™zienia i podąża do klasztoru, by posiąść sÅ‚owa zapisane w przechowywanym tam manuskrypcie, bowiem legenda gÅ‚osi, że kto je przeczyta i zrozumie, stanie siÄ™ prawdziwym mistrzem kung fu. Ostatecznie, dochodzi do pojedynku: Å‚atwo przewidzieć, kto wychodzi z niego zwyciÄ™sko.

Kung Fu Panda przypomina WÅ‚adcÄ… PierÅ›cieni: Po wydaje siÄ™ nie pasować do przeznaczonej mu misji tak samo, jak Frodo do swojej. W filmie pojawia siÄ™ grupa piÄ™ciu wojowników, którzy na poczÄ…tku źle nastawieni do „WybraÅ„ca”, ostatecznie stajÄ… za nim murem. Podobnie jak we WÅ‚adcy PierÅ›cieni, uwiÄ™zione na rubieżach zÅ‚o pożąda pewnego przedmiotu (manuskryptu), który pozwoli mu przejąć wÅ‚adzÄ™ nad Å›wiatem. Wojownicy reprezentujÄ… różne rasy, wÅ‚adajÄ…ce ziemiÄ… (Tygrysica, MaÅ‚pa, Å»mija, Modliszka i Å»uraw), a żółw, bÄ™dÄ…cy mÄ™drcem i kapÅ‚anem, w niektórych wypowiedziach przypomina mÄ…drego Gandalfa. Także rozwiÄ…zania techniczne sÄ… jakby żywcem wyciÄ…gniÄ™te z trylogii Jacksona: miejsce, gdzie wiÄ™ziony jest Tai Lung do zÅ‚udzenia przypomina Mordor, a niezwykle dynamiczne sceny walki sposobem kadrowania odpowiadajÄ… tym, które mogliÅ›my oglÄ…dać we „WÅ‚adcy”. Gdy Po walczy ze swoim przeciwnikiem, jego „drużyna” ewakuuje mieszkaÅ„ców wioski, aż dziwne, że nie leży ona w Helmowym Jarze...
Film bawi dialogami i dobrze oddanÄ… mimikÄ… oraz ruchami ciaÅ‚a głównych bohaterów. Zabawny wydaje siÄ™ pomysÅ‚, by broniÄ… i siÅ‚Ä… pandy uczynić jej ogromny apetyt: ale gdy uÅ›wiadomimy sobie, że nadwaga jest najczÄ™stszÄ… chorobÄ…, z jakÄ… borykajÄ… siÄ™ Amerykanie, uczynienie bohaterem Å‚asucha przestaje dziwić. Niejedno dziecko w amerykaÅ„skiej szkole bywa zapewne szykanowane z powodu nadwagi, podobnie, jak poczÄ…tkowo Po. Niejedno dziecko tak, jak Po marzy o dokonaniu czegoÅ› wielkiego, niejedno dziecko tak jak on zbiera figurki wielkich bohaterów: oni fascynujÄ…, wzbudzajÄ… podziw i uczÄ…, że dobro zawsze zwycięża zÅ‚o. Po dodatkowo pokazuje, że wyglÄ…d nie jest najważniejszy: liczy siÄ™ wiara w siebie i wykorzystywanie wÅ‚asnych cech fizycznych i psychicznych, do zmieniania Å›wiata na lepsze. I może przede wszystkim dlatego bez wzglÄ™du na wiek warto pójść do kina na Kung Fu PandÄ™. Bo czasem nawet my – doroÅ›li - nie pamiÄ™tamy o tym, że tajny skÅ‚adnik zwyczajnie nie istnieje, a żeby osiÄ…gnąć sukces potrzebujemy jedynie ciężkiej pracy... i silnej wiary w siebie, której czasami trochÄ™ nam brakuje.