Jan Książek ubrany w strój Wielkiego WÄ™drowca z walizami w dÅ‚oniach, ze spektaklu „Kurka wodna”, oraz bracia bliźniacy WacÅ‚aw i LesÅ‚aw Janiccy jako dwaj chasydzi z deskÄ… ostatniego ratunku z przedstawienia „Nigdy tu już nie powrócÄ™”.

Aktorzy biorÄ…cy udziaÅ‚ w happeningu podkreÅ›lajÄ…, że pokaz „żywych pomników”, który co roku organizujÄ… współpracownicy Kantora, staÅ‚ siÄ™ tradycyjnÄ… formÄ… upamiÄ™tniania rocznicy Å›mierci genialnego artysty.

W Critotece zostaÅ‚a otwarta wystawa prezentujÄ…ca eksponaty z najsÅ‚awniejszego spektaklu Kantora „UmarÅ‚a klasa” z 1975 roku. Pokazano na niej obiekty i rysunki z przedstawienia, a także sÅ‚ynnÄ… rzeźbÄ™ „ChÅ‚opiec w Å‚awce z UmarÅ‚ej klasy”, która znajduje siÄ™ też na nagrobku artysty, oraz obiekt „Klasa Szkolna-DzieÅ‚o zamkniÄ™te”. EkspozycjÄ™ uzupeÅ‚nia dokumentacja archiwalna: zapisy filmowe spektaklu, wypowiedzi Tadeusza Kantora, fotografie, książki, plakaty, programy i recenzje.

Tadeusz Kantor (1915-1990), malarz, scenograf, reżyser, autor tekstów teoretycznych na temat malarstwa i teatru, był jednym z największych twórców awangardy XX wieku. W czasie wojny założył pierwszy konspiracyjny teatr, po wojnie był współorganizatorem pierwszej w Polsce wystawy polskiej sztuki nowoczesnej.