W końcu wielu z nas nosi w zakamarkach pamięci obraz zasłużonego lub co gorsza - niezasłużonego lania, które jest zawsze głębokim upokorzeniem dla bezradnego dziecka. Sprawiedliwie ukazane racje obu stron pozwalają ciężko doświadczonym przez los na cudowne katharsis, łatwiej wybaczyć komuś - kto jak ojciec głównego bohatera - "chciał dobrze". "Pręgi" być może zmuszą też do myślenia niektórych rodziców, którzy głęboko wierzą że tresurą i batem można wyryć dziecku świetlaną przyszłość.

Świetny film, który oczywiście... nie jest idealny. Nachalna metafora kolców wystawionych na parapecie na pewno nie wszystkim przypadła do smak, a ckliwo - hollywoodzkich momentów było więcej, poza tym pewnie niektórym niełatwo było uwierzyć w błyskawiczną "cudowną" przemianę poranionego Wojtka i w nagłe zniknięcie tego, co gromadziło się w nim przez lata. W życiu taka kuracja trwa dłużej, niektórzy nigdy nie dochodzą do siebie. ale dobrze, że "Pręgi" dają nadzieję...
mccat&Co. for wici