Józef Gębski ukończył historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim oraz reżyserię w Od czwartku w różnych miejscach miasta można zobaczyć najważniejsze filmy twórcy polskiego dokumentu.
Podczas retrospektywy pokazywane są obrazy obejmujące cały dorobek reżysera, od filmu z 1975 roku po obraz sprzed dwóch lat. O zróżnicowanej poetyce, wykonane różną techniką, rejestrujące zmiany w sposobie myślenia Gębskiego o dokumencie. Choć Józef Gębski jest miłośnikiem komedii, szczególnie francuskiej, to filmy, które od wczoraj możemy oglądać, są refleksyjne, dramatyczne. Poruszają temat Polaków na emigracji albo przedstawiają portrety ludzi sztuki. Tylko jeden obraz - "Filip z konopi" - jest komiczny, ale jest to komizm ironiczny, przekorny, dzięki któremu się uśmiechamy, a nie śmiejemy - zwraca uwagę prof. Marta Meducka, jedna z organizatorek przedsięwzięcia.

Uroczystości zakończy dziś benefis Józefa Gębskiego w Domu Środowisk Twórczych. Początek o godz. 18. Zainteresowani będą też mogli porozmawiać dziś rano z reżyserem podczas spotkania na auli Wydziału Humanistycznego UJK.

Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Debiutował przed czterdziestu laty dokumentem o Tadeuszu Borowskim. Zrealizował około stu filmów. Tematy, które w nich poruszał, to m.in. dramat pogranicza polsko-litewskiego, polsko-białoruskiego i polsko-ukraińskiego. Przez swoje dokumenty Gębski przybliżał widzom Syberię, Katyń, Kielce, pogrom żydowski ("Kielecki syndrom" z 2001 roku) i ziemię świętokrzyską ("Kielecka Szkoła Krajobrazu" z 1985 roku), a także prezentował portrety ludzi kultury i sztuki. Sławę przyniósł mu film "Filip z konopi", który powstał w 1981 roku.