Stworzenie sieci, finansowanej z wpływów z Totalizatora Sportowego, ma na celu m.in. rozpowszechnianie i promocję filmów europejskich, w tym polskich, o wysokich walorach artystycznych oraz filmów klasyki kina światowego.

Program SKS zakłada przede wszystkim udostępnianie kinom kopii eksploatacyjnych filmów. Może chodzić np. o filmy, które wchodzą do kin w zaledwie kilku kopiach lub też takie, których dystrybutorzy nie chcą wprowadzać (zdarza się, że dystrybutor kupuje w pakiecie z komercyjnym filmem wartościowe filmy, ale nie wprowadza ich do kin, bo to się nie opłaca). Jeśli dystrybutor zadeklaruje, że taki "niechciany" film będzie rozpowszechniał wyłącznie w SKS, to organizacja sfinansuje wyprodukowanie trzech kopii.

Jeżeli jednak film znajduje się w regularnej dystrybucji, liczba wyprodukowanych za pieniądze SKS kopii nie może przekroczyć trzech sztuk oraz nie może stanowić więcej niż połowę liczby wszystkich wykonanych przez producenta kopii filmu. Zatem jeśli producent chce liczyć na trzy dodatkowe kopie, sam musi zrobić ich co najmniej sześć.

W SKS będą też wyświetlane filmy należące do klasyki kina światowego. Filmy takie, wybrane lub zaakceptowane przez ekspertów "Filmu Polskiego", zostaną wpisane na Listę Filmów Wspieranych. Żeby film znajdujący się na liście mógł trafić do kin SKS, musi znaleźć się dystrybutor, który posiada prawa do jego rozpowszechniania na terenie Polski, ponieważ koszt zakupu licencji na dystrybucję filmowej klasyki nierzadko przekracza cenę za prawa do rozpowszechniania nowości.

Program SKS ma zacząć działać od 1 kwietnia. Faktyczną jego inauguracją będzie pierwsza sesja Komisji Ekspertów, którzy zatwierdzą pierwszy tytuł, mający trafić do rozpowszechniania w Sieci Kin Studyjnych.