Większość współczesnych mieszkańców naszego kontynentu pochodzi z drugiej fazy migracji, która wyruszyła z terenów Półwyspu Iberyjskiego ok. 15 tys. lat temu.

Genetycy opierają swoją teorię na badaniach mitochondrialnego DNA 649 osób pochodzących z 20 różnych społeczności zamieszkujących tereny Europy, Kaukazu i Bliskiego Wschodu.

Organelle komórkowe zwane mitochondriami, odpowiedzialne za dostarczanie energii dla reakcji komórkowych, posiadają własny materiał genetyczny - łańcuchy DNA mitochondrialnego (mtDNA). Łańcuchy te tworzy 13 genów, które mogą być ustawione w różnej kolejności. Ze względu na ich sekwencję genetycy wyróżniają różne grupy i podgrupy mtDNA charakterystyczne dla ludności z różnych obszarów.

Badając mieszkańców Europy, Kaukazu i Bliskiego Wschodu, których mtDNA wyróżnia się przynależnością do jednej z takich charakterystycznych grup, badacze odtworzyli drogę migracji z okresu paleolitu. Przodkowie dzisiejszych Europejczyków wyruszyli z Bliskiego Wschodu ok. 28-30 tys. lat temu.

Po pierwszym zasiedleniu terenów Europy nastąpił chłodny okres epoki lodowcowej, który zmusił paleolitycznych łowców i zbieraczy do cofnięcia się na południe. Najlepsze schronienia wcześni Europejczycy znaleźli ok. 25 tys lat temu na Półwyspie Iberyjskim.

Po 10 tys. lat, po wyraźnym ociepleniu klimatu i cofnięciu się lodowca na północ, mieszkańcy Półwyspu Iberyjskiego wyszli ze swoich schronień i wrócili na pozostały obszar Europy. Tak więc podwaliny pod dzisiejszą społeczność Europy dali uczestnicy powtórnej migracji z Półwyspu Iberyjskiego, która rozpoczęła się w końcu paleolitu ok. 15 tys. lat temu.

Międzynarodowa grupa genetyków, w skład której wchodzili naukowcy z Portugalii, Hiszpanii, Rosji, Niemiec, Dubaju, Czech i Irlandii, opublikowała wyniki swoich badań na łamach styczniowego numeru magazynu "Genome Reasearch".