Wybrałam się na niego po przeczytaniu kilku recenzji, po których utkwił mi w głowie tekst, że jest to "film feministyczny nakręcony przez mężczyznę". Ale nie kojarzmy manifestu feministycznego z paleniem staników! W "Tajemnicy Aleksandry" reżyser pokazuje nam dramat kobiety, która tłumi swoje pragnienia, uczucia, marzenia - swoje własne "ja", ale tylko do pewnego momentu...pewnego dnia postanawia zniknąć... Kolejnym atutem jest tu też sposób przedstawienia sytuacji - przez większą częśc filmu oglądamy bowiem nagrane na kasetę wyznanie bohaterki. Film stanowczo i dla męskiej i żenskiej części widowni - pozwala spojrzeć z innej perspektywy na pozornie "szczęśliwe gniazdka rodzinne". U mnie wywołał mieszane odczucia - reżyser bardzo dobrze nakreślił postaci, które zdecydowanie nie są jednoznacznie dobre lub złe. Ale wolę niejednoznaczność niż papierowe postaci z masowych produkcji np. amerykańskich...