Jest to napisany greką rekopis, pochodzący prawdopodobnie z początku IV wieku naszej ery. Kodeks jest uznawany za najważniejszy biblijny manuskrypt na świecie. Jest bowiem jedynym starożytnym manuskryptem zawierającym cały Nowy Testament.

Pochodzi z okresu podziału Imperium Rzymskiego, kiedy władający wschodnią częścią cesarz Konstanty ogłosił chrześcijaństwo panującą religią.

Pisany jest greką w wąskich kolumnach. Składa się na niego 199 kart Starego Testamentu. Na 148 kartach zapisano natomiast cały Nowy Testament, łącznie z listem Barnaby i Pasterzem Hermasa. Razem jest to więc 347 kart zapisanych na pergaminie. Wymiary kart to: 38 na 34 centymetry.

Przed odkryciem rękopis był przechowywany w klasztorze świętej Katarzyny na Synaju w Egipcie. W połowie dziewiętnastego wieku odkrył go niemiecki uczony Konstanty von Tischendorf, który część kodeksu zabrał do Niemiec. 43 karty manuskryptu znajdują się w Bibliotece Uniwersyteckiej w Lipsku.

Część, która trafiła do Rosji przechowywana była początkowo w Bibliotece Cesarskiej w St. Petersburgu, w której zabytek pozostawał do 1933 r., kiedy z kolei jego część sprzedano Muzeum Brytyjskiemu za pół miliona dolarów.

Cztery części rękopisu znajdują się więc obecnie: w klasztorze św. Katarzyny na Synaju, w bibliotece uniwersyteckiej w Lipsku, w Bibliotece Narodowej w Moskwie i w British Library w Londynie.

Zajmujący się starymi manuskryptami w Muzeum Brytyjskim Scott McKendrick mówi, że wirtualne scalenie dokumentu ma wymiar historyczny. Jego zdaniem wniesie wiele do badań zarówno nad Starym jak i Nowym Testamentem.

Zebranie całości na CD- Romie, ma kosztować ponad milion dolarów.