Historie mÅ‚odych call- girls (Alicji i Charlotte) poznawane podczas rozmów z AnnÄ…, redaktorkÄ… piszÄ…cÄ… artykuÅ‚ o tej profesji- nie budzÄ… zaskoczenia. Jest telefon, jest usÅ‚uga i jest zapÅ‚ata. Cykl siÄ™ powtarza. Ot, taki obraz wspóÅ‚czesnych, francuskich studentek, traktujÄ…cych prostytucjÄ™ jako sposób na zarobienie pieniÄ™dzy. DziewczÄ™ta wyzute z uczuć, z wyrzutów sumienia? Ocena należy do widzów.

Poza „problemem” prostytucji dosyć dosadnie ukazana zostaÅ‚a samotność kobiety (w roli żony i matki): buntujÄ…ce siÄ™ dzieci, mąż dla którego praca jest drugim domem. I w caÅ‚ym tym koÅ‚owrotku- uwiÄ™ziona w Å›wiecie, sfrustrowana pani redaktor. Å»ycie na pozór? Poznanie mÅ‚odych kobiet to przeÅ‚amanie rutyny w bytowaniu Anny i odkrycie wÅ‚asnych, zapomnianych już pragnieÅ„.

Czy poruszanie aktualnej problematyki i umieszczenie sporej iloÅ›ci scen erotycznych to sposób na sukces? W odpowiedzi na to pytanie przypomina mi siÄ™ (chyba wszystkim znany) fragment: „Ale ja nie mogÄ™ zrozumieć! Nie mogÄ™ zrozumieć, jak zachwyca, jeÅ›li nie zachwyca.” Nie wiem jaki byÅ‚ zamiar pani reżyser, ale podczas oglÄ…dania zmogÅ‚a mnie nuda, a po seansie nie naszÅ‚y żadne refleksje (a tego nie lubiÄ™!). ZabrakÅ‚o mi jakiegoÅ› nowego, nieco odmiennego- od tego, co już widziaÅ‚am- spojrzenia na sprawy, o których traktuje ta produkcja.

Film ratuje jedynie kapitalna gra Juliette Binoche, szwendajÄ…cej siÄ™ po kuchni, prowadzÄ…cej rozmowy na skÄ…panym w sÅ‚oÅ„cu balkonie, wykonujÄ…cej codzienne czynnoÅ›ci, a nawet pijÄ…cej wódkÄ™ z poznanÄ… kurtyzanÄ…. Jest wiarygodna we wszystkim co odgrywa.