Elementy, których nie było w książce, ale zostały dodane przez filmowców, nie przeszkadzają tym którzy czytali książkę, zaś dla reszty stanowią moim zdaniem urozmaicenie i sprawiają, że film jest nieco ciekawszy (wyolbrzymiono między innymi wątek miłosny Aragorna z Arweną).

Szkoda scen, które były opisane w książce a nie zostały pokazane w filmie. Niestety nie zobaczymy między innymi domu Drzewca i Lasu stojącego przed Helmowym Jarem. Na szczęście brak tych scen w zupełności może nam wynagrodzić widowiskowość pozostałych. Bitwa w Helmowym jarze, zalanie Isengardu, czy postać Golluma, są naprawdę zdumiewające.

Sceny batalistyczne zostały przedstawiono z wielkim rozmachem. Niesamowite scenerie, efekty specjalne których nie było nam dane do tej pory zobaczyć. To naprawdę robi wrażenie. Aktorzy grają naturalnie i przekonywująco, najlepiej swą rolę odgrywa... Gollum. Świetnie pokazane są jego wewnętrzne spory dwóch osobowości: Golluma i Smeagola.

CaÅ‚y film to opowieść o wojnie. Dlatego też nie nadaje siÄ™ on dla dzieci. Dużo krwi, gÅ‚owy natkniÄ™te na pal, rany w których widać żywe miÄ™so, czy okrutne wizerunki orków po których mÅ‚odsi widzowie mogÄ… mieć koszmary. Na szczęście starszego widza nie powinny one zbytnio razić. W filmie panuje mroczny klimat, który raz po raz jest jednak „rozjaÅ›niany” przez dowcipne wypowiedzi Gimliego bÄ…dź hobbitów. Moim zdaniem film jest zgodny z nastrojem panujÄ…cym w książce.