Ale nawet jeśli dostaną to, czego tak bardzo pragną, nie czują się usatysfakcjonowane i wkrótce mają nowe żądania. Jeszcze, jeszcze i jeszcze. Wciąż więcej i więcej. Bez opamiętania, bez hamulców. Mamo kup, tato daj. "Kreujemy potwory, o jakich dr Frankenstein mógł tylko marzyć"

- Juliet B. Schor, amerykańska socjolog, jest w swej ocenie dosadna. Tyle że tak naprawdę krytykuje nie dzieci, ale nas - dorosłych. Z pokolenia dorastającego w okresie tłustych lat 90. wyrośli rodzice, którzy nie potrafią mówić "nie". Ich dzieci chodzą właśnie do przedszkola lub szkoły.

Mamy i ojcowie stają więc przed koniecznością codziennego odpierania szturmu na swoje portfele. A są to rodzice z generacji, która kieruje się chęcią dania swym pociechom wszystkiego, co najlepsze - od zabawy przez naukę języków po zapewnienie miejsca w najbardziej elitarnych uczelniach.

- Rośnie nam pokolenie przesytu konsumpcyjnego, nazywane generacją Y. To najbardziej rozpieszczone dzieciaki w dziejach ludzkości - mówi Adam Łaszyn z Alert Media Communications, badający wpływ reklam na najmłodszych.