Jednak tylko do czasu. Pewnego dnia jego boscy przełożeni odcinają pomoc, tak by mógł zaznać smaku prawdziwych ludzkich uczuć. Giordano nieoczekiwanie traci swą moc i anielskość. Z przerażeniem też odkrywa swą męską tożsamość. Brutalnie wyrwany ze świata harmonii, musi szybko nauczyć się żyć na własny rachunek. Na pomoc przychodzą mu jednak ziemscy odmieńcy: kloszardzi Szajbus (Jerzy Trela) i Arsen Lupin (Janusz Gajos). Dzięki nim Giordano poznaje uroki "zakazanych" przyjemności i zakochuje się. Czy poznawszy smak ziemskiej miłości, przestanie tęsknić za Niebem?

Obsada:


Krzysztof Globisz - Anioł Giordano
Anna Radwan - Roma
Jerzy Trela - Kloszard
Janusz Gajos - Kloszard warszawski
Tomasz Schimscheiner - Anioł Lubega
Rafał Dziwisz - Asystent Lubegi


Krakowscy filmowcy Artur Więcek (reżyser) i Witold Bereś (scenarzysta) debiutowali w fabule dwa lata temu bezpretensjonalną i sympatyczną komedią offową o przygodach wygnanego z Raju Anioła Giordano. Grany przez Krzysztofa Globisza outsider spacerował po plantach, napotykał szereg nieszczęśliwych istot i pomagał im się podnieść. W zrealizowanym przez tych samych twórców sequelu "Zakochany anioł" Giordano traci swoje magiczne zdolności i staje się pospolitym, zakompleksionym mężczyzną, spragnionym bliskich kontaktów z ładnymi paniami. Uświadomiony przez krakowskiego kloszarda (Jerzy Trela) i panią psycholog (Anna Radwan) marzy o miłosnym spełnieniu, ale bez pomocy kolegów z zaświatów niczego sensownego na tym polu dokonać nie zdoła. Pomysł, by nakręcić ciąg dalszy komedii romantycznej o problemach seksualnych anioła w ludzkiej skórze - tym razem jednak za duże pieniądze z państwowych dotacji - najwyraźniej przerósł umiejętności obu panów. Subtelny bułhakowowski humor części poprzedniej wyparował. Zastąpił go grubiański prymitywny dowcip rodem z kolorowych pism dla panów. Etiudy aktorskie przypominają tym razem żałosne kabaretowe skecze, a o występie Janusza Gajosa w wojskowej pilotce i rajdowych okularach chciałoby się jak najszybciej zapomnieć. Na przykrą wpadkę Więcka i Beresia należałoby w zasadzie spuścić kurtynę miłosierdzia, gdyby nie fakt, że daje ona kolejny mocny argument przeciwnikom reformy kinematografii. Skoro offowcy potrafią kręcić lepsze filmy, to może nie warto zawracać sobie głowy ustawą. A przecież nie o to chyba chodzi.