Zgodnie z zasadą transparentności życia publicznego (Sic! - czy ona była kiedyś w Polsce realizowana?) przynależność polityków do Opus Dei zawsze wzbudza i będzie wzbudzać emocje. Zwłaszcza, że samo Opus Dei (Dzieło Boże) owiane jest woalką tajemnicy i … spisku - mówi się o "bożej ośmiornicy", "białej mafii" czy "kościelnej masonerii". Samych członków posądza się zbytnią prawicowość, niejawność działań, niedocenianie roli kobiety czy wręcz mafijne związki w skali międzynarodowej. Oliwy do ognia dodała powieść "Kod Leonarda da Vinci" Dana Browna, gdzie Opus Dei jawi się jako wszechpotężna organizacja, która nie cofnie się przed niczym, by zapewnić sobie władzę nad światem. Niektórzy traktują tą organizację jako sterowaną z Watykanu sektę, infiltrującą światowe instytucje.

- Nie widzę niczego złego w przynależności polityka do Opus Dei. Jeżeli rzeczywiście będzie realizował wartości tej organizacji to powinien być teoretycznie świetnym politykiem - mówi Jakub, członek prawicowej partii, interesujący się kwestiami wyznaniowymi- Opus Dei nie daje żadnych instrukcji politycznych - dodaje mój rozmówca.

Wierny, który spróbowałby użyć struktury Opus Dei do celów politycznych, społecznych lub gospodarczych musiałby natychmiast z Dzieła wystąpić - czytamy na stronach internetowych organizacji.

Ogólnoświatowa diecezja

Opus Dei to pierwsza w Kościele prałatura personalna. Mówiąc po ludzku - diecezja, która obejmuje nie określone terytorium, ale grono osób na całym świecie. Ma jawną strukturę i statut ogłoszony przez Stolicę Apostolską w 1982 roku. Struktura Opus Dei, w skrócie nazywanego Dziełem, jest ściśle określona: 70 proc. stanowią supernumerariusze, czyli osoby świeckie żyjące w rodzinach; reszta to numerariusze, jak choćby najsłynniejszy z nich Joaquin Nawarro-Vals, którzy zachowują celibat. Dzieło jest obecne w 60 krajach świata. Ponad 70 lat temu organizację założył madrycki ksiądz Josemaria Escriva.

Opus Dei w Polsce liczy 400 członków i 2000 współpracowników. Kobiety stanowią 40% tej społeczności. Ośrodki kształceniowe istnieją we Wrocławiu, Lublinie, Katowicach, Gdańsku, Białymstoku, Toruniu, Rzeszowie, Radomiu, Siedlcach. Łodzi, Olsztynie, Płocku. Legnicy i Bydgoszczy.

Rozprowadzanie swoich

O Opus Dei zrobiło się głośno pod koniec 2005 roku, gdy ruszył program kształcenia wyższej kadry menedżerskiej pod jej egidą. Wśród uczestników są politycy PiS-u i PO. Organizatorzy zaprzeczają, że szkoła ta jest kuźnią kadr dla prawicowego rządu PiS. Nie da się jednak uniknąć podejrzeń, że może to sprzyjać tworzeniu Towarzystwa Wzajemnej Adoracji w polityce. Zawsze bezpieczniej powierzyć urząd swojemu niż obcemu. Zresztą, to nie żadna nowość i praktyka stosowana na całym świecie. W Hiszpanii największe wpływy mają członkowie Opus Dei, wspierający się byli studenci uniwersytetów w Pampelunie i Santander. Czeskie elity gospodarcze i polityczne stanowią z kolei byli pracownicy praskiego Instytutu Prognostyki. We Francji życie polityczne dominują absolwenci Ecole Nationale d'Administration. Tak dzieje się też za Oceanem, gdzie istnieje swego rodzaju samopomoc członków stowarzyszeń absolwentów Harvarda czy Yale.

Ordynacka prawicy

Nie jest tajemnicą, że polscy członkowie Opus Dei czy ich sympatycy są związani ze środowiskami prawicowymi. Jako przykład podaje się zawsze "pampersów", wśród których w organizacji był na pewno Waldemar Gasper. Dzisiaj Politycy unikają wypowiedzi na ten temat. Od lat sądzono, że Jarosław Sellin należy do Opus Dei - ostatnio zaprzeczył jednak tym sugestiom w Radiu TOK FM. Doradcą byłej minister finansów Teresy Lubińskiej był Alberto Lozano Plantoff, członek organizacji. Według "Newsweeka" członkiem jest też Jerzy Polaczek, minister infrastruktury, a sympatykiem były wiceminister finansów - Cezary Mech.

- Inna sprawą jest oczywiście, gdy ludzie znający się z Opus Dei spotykają się na stopie prywatnej - ale tego nigdy się nie da uniknąć i zawsze istnieje możliwość partnerstwa prywatno-państwowego - mówi Jakub - Ludzie, którzy się znają zawsze będą się wspierać.

Tak działa lewicowe Stowarzyszenie Ordynacka promujące "swoich" w polityce. Zrobiło się o nim głośno, gdy okazało się, że główni podejrzani w aferze Rywina wywodzą się ze środowiska Ordynackiej.

Katolicyzm "łagiewnicki" kontra "toruński"

Pewnikiem jest, że sympatycy i członkowie Opus Dei nie darzą sympatią Imperium Ojca Rydzyka i odwrotnie. Na antenie Radia Maryja organizacje typu Opus Dei traktuje się jak wiele innych, czyli w kategoriach żydo-masońskiego spisku mającego rozsadzić od wewnątrz polski Kościół.

Zaczyna się ostatnio mówić o katolicyzmie "łagiewnickim" i "toruńskim" w Polsce. Ten pierwszy ma być "cywilizowany" i skupiać prawicowych intelektualistów, rektorów katolickich uczelni. Szeregi drugiego tworzy moherowa armia księdza Rydzyka, który uprawia polityczny terror na antenie swojego radia i łamach "Naszego Dziennika". Zatem sympatycy Opus Dei, chociażby z Sanktuarium w Łagiewnikach, naturalnie wpisują się w nurt katolicyzmu "łagiewnickiego". Zastanawia tylko jedno - dlaczego tak duże emocje budzi przynależność polityka do tego układu, która w porównaniu z sympatykami Rydzyka wypada raczej mdło i bezbarwnie?

Konstruowanie na dwóch przeciwległych biegunach Opus Dei i środowiska ojca Rydzyka to pewne uproszczenie, pomiędzy nimi istnieje przecież szereg innych formacji i organizacji. Faktem natomiast jest, że symbolizują one w pewien sposób prawicową arenę polityczną w Polsce, która jest silnie podzielona. A może to już rozłam?